Te Deum in D à 8 for Soloists, Two Four Part Mixed Choirs and Organ Felix Mendelssohn Bartholdy)
Landesjugendchor Baden-Württemberg
Oefennummers: | ||
| Te Deum à 8 |
Bladmuziek: | ||
| Te Deum à 8 |
Het Te Deum (de eerste twee woorden van Te Deum laudamus, Latijn voor "Wij loven U, O God") is een hymne op basis van de Bijbel, die in de liturgie van de christelijke kerken waaronder ook de Rooms-Katholieke Kerk gebruikt wordt. De lofzang is ontstaan rond het jaar 400 n.Chr., gesteld in ritmisch proza en wordt tegenwoordig toegeschreven aan Nicetas van Remesiana. Legendarisch is het verhaal dat bisschop Ambrosius van Milaan deze tekst in beurtzang met Augustinus zou hebben gezongen ter gelegenheid van diens doop. Het Te Deum wordt daarom ook wel de Ambrosiaanse lofzang genoemd.
Bij plechtige dankdiensten, na processies en bij liturgische diensten voor de vorst(in), wordt nog vaak het Te Deum gezongen. Tijdens het ancien régime gebeurde dat ook aan het slot van een triomfantelijke intocht, nadat een veldheer een stad had ingenomen. Men kan de lofzang ook nog vaak horen bij parochie- en priester-jubilea en soms bij speciale gelegenheid tijdens het Lof. Het Te Deum kan ook gezongen in de vigilie, de plechtige vespers op de vooravond van kerkelijke hoogfeesten.
Mendelssohn was pas 17 jaar toen hij in december 1826 zijn Te Deum voor achtstemmig gemengd koor, solisten en continuo schreef. Zes jaar later (1832) schreef hij ook een versie voor vierstemmig koor en orgel.