Damien Guillon, Le Banquet Céleste
Oefennummers: |
Toelichting:
Voor 13 oktober 1726 componeert Bach zijn cantate 47. De evangelielezing, voorgeschreven voor deze 17e zondag na Trinitatis, is Lucas 14: 1-11, een pericoop met twee gedeelten: het verhaal van een genezing op de sabbat, waarover BWV 148 (1723?) handelt, en een parabel over feestgangers die ongenood aan het hoofd van de tafel plaats nemen. ‘Nederigheid', het is beter te worden bevorderd dan gedegradeerd, is daarom het thema van twee van de cantates die Bach voor deze zondag schreef: de koraalcantate BWV 114 (1724) en de huidige, waarvan de titel en de volledige tekst van het openingskoor is ontleend aan het laatste evangelievers, Lukas 14: 11.
De vrij gedichte teksten van de delen (2), (3) en (4) komen uit een bundel Aufmunterung zur Andacht (1720) van de Eisenacher Fürstlich-Sächsische Regierungs-Secretarius Johann Friedrich Helbig (1680 - 1722), een jaargang cantateteksten die door Telemann integraal op muziek werd gezet, maar waarvan Bach slechts deze ene keer gebruik maakte (en gezien de teksten denken wij te begrijpen waarom). Telemann schreef op deze tekst zijn gelijknamige cantate TWV 1:1603. Helbig zelf kondigt in zijn voorwoord aan te hebben willen afzien van poetische Zierlichkeiten, en dat is niet teveel gezegd.
BWV 47 heeft slechts vijf delen en is symmetrisch opgebouwd rond het centrale recitatief (3