Requiem in C klein (Luigi Cherubini)Ravenna FestivalLe vie dell'amiciziagreek subtitlesOrchestra Giovanile "Luigi Cherubini"Orchestra Giovanile Italianafour choirsconductor: Riccardo MutiPiazza Unità d'ItaliaTrieste 2010
Oefennummers. |
Bladmuziek: |
Cherubini – Requiem in C klein
Over het algemeen wordt Luigi Cherubini (1760-1842) beschouwd als een eenling in de muziekgeschiedenis. Een eigen stijl had deze Italiaan niet. Van zijn vader, die in Florence de bijnaam genoot ‘Maestro al cembalo’ leerde hij componeren.
Als kind componeerde Cherubini reeds een flink aantal kerkelijke werken. In 1787 verhuisde hij naar Parijs waar Napoleon een groot bewonderaar van hem werd. Hij werd dirigent van het theaterorkest van koningin Marie Antoinette. De keizer kroonde hem als professor aan het Parijse conservatorium. In 1821 werd hij daar zelfs directeur.
In zijn laatste levensjaren componeerde hij verschillende requiems waarvan het laatste, het Requiem in d mineur voor zijn eigen uitvaart bestemd was.
Cherubini’s Requiem in c mineur (1816) is een juweel! Het werk komt qua opzet dicht bij het overbekende Requiem van Mozart. Cherubini’s Requiem bezit geweldige muzikale vondsten die vooral in de zangpartijen een kinderlijke blijheid en opgewektheid uitstralen, om even later in hartstocht en diepzinnigheid over te gaan. Het is kortom een uitzonderlijk werk dat zich kan meten met de grote requiems uit de muziekhistorie!
Voor het maken van het Requiem werd opdracht gegeven door koning Lodewijk XVIII van Frankrijk ten behoeve van een herdenkingsdienst voor koning Lodewijk XVI die tijdens de franse revolutie was onthoofd.
Het stuk werd bewonderd door Beethoven en uitgevoerd tijdens zijn begrafenis en Schumann prees het stuk als zijnde “zonder gelijke in de wereld”
Het openingsgebed Kyrie, ingetogen en vredig uitgevoerd, bepaalt al direct de sfeer van vrijwel het gehele Requiem. De zangers (of liever gezegd het koor, want solisten ontbreken) hebben de hoofdrol boven een sober klinkend orkest. Het lijkt of de componist de mensheid laat bidden. Het Dies Irae (Dag des oordeels) is een uitschieter in het geheel. Trompetten en pauken en een haastig zingend koor waarbij de omhoog klimmende toonladderfiguren opvallen. Het is alsof men de weg naar de hemel zoekt.