Choir: Tonus Peregrinus
Conductor: Antony Pitts
Composer: Johann Sebastian Bach
Composer: Michael Praetorius
Composer: Antony Pitts
Composer: John Stainer
Engineer: Geoff Miles
Producer: Jeremy Summerly
Oefennummer: | |
Toelichting:
Op een nacht in 1328 had de Duitse mysticus en Dominicaanse monnik Henrich Suso (of Seuse) een visioen waarin hij zich bij dansende engelen voegde terwijl de engelen voor hem zongen Nun singet und seid froh of In Dulci Jubilo. In Suso's biografie (of misschien autobiografie) stond geschreven:
Nu kwam dezelfde engel opgewekt naar de dienaar [Suso] toe en zei dat God hem naar hem had gestuurd om hem hemelse vreugde te brengen te midden van zijn lijden; eraan toevoegend dat hij al zijn verdriet van zijn geest moet afwerpen en gezelschap moet houden, en dat hij ook op hemelse wijze met hen moet dansen. Toen trokken ze de Dienaar bij de hand in de dans, en de jongeling begon een vrolijk lied over het kindje Jezus, dat luidt als volgt: 'In dulci jubilo', enz.1
In Dulci is Jubilo een van de oudste en beroemdste van de "macaronic" -liederen, een lied dat Latijn combineert met een volkstaal zoals Engels of Duits. Vijfhonderd jaar later werd dit kerstlied de inspiratie voor de Engelse parafrase uit 1853 van John Mason Neale, Good Christian Men, Rejoice.
De melodie zelf verscheen voor het eerst in een manuscript in de Universiteitsbibliotheek van Leipzig (Codex 1305) rond 1400 (dat ook de vroegste versie van 'Joseph, lieber Joseph mein' bevatte); een versie van het lied zelf bestond mogelijk vóór 1328. Het bleef bekend en werd door de eeuwen heen vaak gebruikt door zowel katholieken als protestanten. Het lutherse gezangboek uit 1533 van Joseph Klug, Geistliche Lieder, bevatte het met drie verzen. Het kwam ook voor in het Gesangbuch van Michael Vehe, dat in 1537 in Leipzig werd gepubliceerd. In 1545 werd tussen de laatste twee nog een vers toegevoegd: "O Patris caritas!" is waarschijnlijk geschreven door Martin Luther en opgenomen in Valentin Babst's Geistliche Lieder (Leipzig).