A beautiful performance of For The Beauty Of The Earth, Philip Stopford performed by the Evergreen Ensemble, directed by David Hendrix, filmed by Scribe Studios.
| Oefennummer. |
Toelichting:
For the Beauty of the Earth " is een christelijke hymne van Folliott S. Pierpoint (1835-1917).
Pierpoint was 29 toen hij deze hymne schreef; hij was gefascineerd door de schoonheid van het landschap dat hem omringde. Het verscheen voor het eerst in 1864 in een boek met eucharistische hymnen en gedichten, getiteld "Lyra Eucharistica, hymnen en verzen over de heilige communie, oud en modern, met andere gedichten."
Het is geschreven als een eucharistische hymne - vandaar de titel "Het offer van lof", het refrein "Christus, onze God, tot U verheffen wij, dit, ons offer van lof", en zoals overal in het origineel te zien is tekst uit 1864, vooral de laatste twee regels die het refrein in vers 8 hadden vervangen. Zo verschijnt het in de 'English Hymnal' van 1933, met de twee uitzonderingen, dat de laatste twee regels van Pierpoint die het refrein hadden vervangen na vers 8 werden weggelaten en in plaats daarvan werd het refrein gezongen, en de eerste twee woorden van de laatste regel in vers (drie) "sinking sense", net als alle andere zangboeken, werden gewijzigd in "linking sense". De tekst werd radicaler gewijzigd door de uitgevers van "Hymns Ancient and Modern" voor het Hymnbook uit 1916, zodat het als algemene hymne kon dienen.
Het meest gebruikte deuntje voor deze hymne is hetzelfde deuntje dat wordt gebruikt voor William Chatterton Dix 's ' As with Gladness Men of Old ', een kerstlied dat vijf jaar eerder werd gecomponeerd, maar pas drie jaar na Pierpont publiekelijk werd uitgebracht. (Hoewel het deuntje traditioneel bekend staat als "Dix", uit eerbied voor William Dix, werd het oorspronkelijk gecomponeerd door Conrad Kocher in 1838.) Onlangs is een van de meest populaire melodieën waarop deze hymne wordt gezongen Lucerna Laudoniae van David . Evans ("E.Arthur")
[1874–1948].
Dit is bijvoorbeeld de set tune in The Hymnal 1982 van de Protestantse Episcopale Kerk en Together in Song uit 1999 in Australië, de eerste set tune in de Church Hymnal uit 2000 van de Church of Ireland en de Church Hymnary 4th Edition van de Church of Scotland uit 2005. (Moseley de andere), en de tweede set tune in Common Praise uit 2000 in Engeland. Andere gebruikte melodieën zijn: "Warden" van James Turle (1802-1882) - zoals verschenen in de Hymns A&M Standard uit 1916, en England's Lane van Geoffrey Turton Shaw (1879-1943) zoals verschenen in het Engelse Hymnal.
Philip WJ Stopford
(geboren in 1977) is een Engelse organist en componist, vooral bekend om zijn koorwerken.
Stopford begon zijn muzikale carrière als koorzanger in Westminster Abbey van 1986 tot 1990, gedurende welke tijd hij ook piano, orgel en viool begon te spelen. Hij kreeg een muziekbeurs voor de Bedford School , waar hij van 1990 tot 1995 naar toe ging.
Later studeerde hij voor een Bachelor of Arts in muziek aan de Universiteit van OxfordVan 1995 tot 1996 was Stopford orgelwetenschapper aan de Truro Cathedral , waar hij werkte onder Andrew Nethsingha en zijn eerste koorwerken publiceerde. Na de universiteit was hij van 1999 tot 2000 orgelwetenschapper aan de kathedraal van Canterbury voordat hij assistent-organist werd aan de kathedraal van Chester.
In 2003 verhuisde hij naar Noord-Ierland , waar hij tot de sluiting van de post in 2010 directeur muziek was van de St Anne's Cathedral in Belfast.
De daaropvolgende jaren streefde Stopford een carrière na als componist en dirigent voordat hij in 2016 werd benoemd tot Director of Music bij Christ Church in Bronxville, New York , nadat hij daar een deel van het voorgaande jaar als composer-in-residence had doorgebracht.
In 2021 keerde hij terug naar het Verenigd Koninkrijk, waar hij momenteel voorzitter is van de Leighton Buzzard Festival Singers, waar hij van 1996 tot 1999 ook orgelwetenschapper was aan Keble College.
Stopford staat bekend om zijn eigentijdse a capella en begeleide zettingen van traditionele Latijnse en Engelse gebeden en hymnen, waaronder " Ave Verum Corpus ", getiteld "Ave Verum"; "Lullay, mijn smaak"; de Coventry Carol , getiteld "Lully, Lulla, Lullay"; en "In het huis van mijn vader". Drie van Stopfords werken verschenen in 2014 in de Classic FM Hall of Fame , nadat hij in 2013 voor het eerst op de kaart verscheen.
Hij heeft talloze andere werken gecomponeerd, waaronder een Te Deum , een Latijnse mis met de titel "Missa Deus Nobiscum" en verschillende Latijnse liederen.
Stopford is ook dirigent van het professionele koor Eccelsium, dat vele cd's met zijn werken heeft uitgebracht.