Basilica San Fermo Inferiore Verona 20 Dic 2015
Pueri Cantores del Veneto
Oefennummer: | ||
Toelichting:
Van de acht koraalcantates die Mendelssohn Bartholdy tussen 1827 en 1832 creëerde, is de cantate "Vom Himmel hoch, da komm ich her" (MWV A 10), getiteld "Vom Himmel hoch, da komm ich her" (MWV A 10), onbetwist het briljante hoogtepunt en is dankzij de bezetting en de zes delen de meest uitgebreide van zijn koraalcantates. Alleen al het prachtige orkest onderscheidt zich van de rest van de werken in dit genre. De opbouw van de compositie met een groot, schitterend koraaldeel voor een vijfstemmig koor aan het begin, twee contrasterende, hartelijke aria’s en een schitterend slotkoor onderstreept de bijzondere status van deze cantate.
Franz Hauser, de oude vriend van Felix Mendelssohn Bartholdy, gaf de jonge componist "een boekje met Luthers liederen" om mee te nemen op zijn reis naar Italië. “Ik wil veel componeren”, schreef Mendessohn vanuit Milaan. In Rome bezocht hij ook het klooster waar de grote hervormer tijdens zijn verblijf in Rome had gewoond. Mendelssohns enthousiasme voor Luthers teksten blijkt uit een brief gedateerd 2 januari 1831 aan Karl Klingemann in Londen:
»Hoe elk woord om muziek vraagt, hoe elk couplet een ander stuk is, hoe er overal vooruitgang, beweging en groei is, het is gewoon te wonderbaarlijk en ik componeer het hier in het midden van Rome heel vloeiend en kijk naar het klooster, waar hij woonde en was onder de indruk van het geweldige reilen en zeilen van de heren destijds."
De tekst bevat geen vrije poëzie, maar gebruikt slechts een selectie van de 15 strofen uit de poëzie van Maarten Luther uit 1535, waarvoor Luther in 1539 ook de melodie schreef.
Op 28 januari 1831 was ‘Luthers kerstlied ‘Vom Himmel hoch’’ – dat oorspronkelijk slechts uit vijf nummers bestond – klaar. Het is niet bekend welk stuk Mendelssohn helemaal op het einde heeft toegevoegd. Blijkbaar schreef Mendelssohn "Vom Himmel hoch", evenals de meeste koralen en cantates die in Italië zijn geschreven, voor de Berlijnse Zangacademie, en hield zich daarbij aan de wens van Carl Friedrich Zelter om voor de academie meer "vierstemmige muziek" te componeren en niet alles in twee koren of in acht stemmen. Alleen de sopraanpartij wordt verdubbeld.