Roanoke College Choir under the direction of Jeffrey Sandborg.
| Oefennummer. |
| Bladmuziek: |
Toelichting
Johann Pachelbel (1653 – 1706) was een van de veertien kinderen van een wijnboer uit het Duitse Neurenberg. Hij was tijdgenoot van Johann Sebastian Bach (1685 – 1750) en was in zijn tijd een beroemd componist. Van jongs af aan kreeg hij een buitengewoon goede school- en muziekopleiding. Toen het met de wijn van vader niet meer goed ging, werd de jonge Johann als inwonend leerling aan het gymnasium overgeleverd. Als twintigjarige liet hij zich door allerlei beroemdheden bekwamen in het orgelspel. In 1673 werd hij organist van de alom bekende Stephans Dom in Wenen. Terug in zijn vaderland kon hij in 1677 aan de slag als hoforganist te Eisenach, de geboorteplaats van Bach.
Pachelbel componeerde vaak in de Italiaanse stijl. De superorganist schopte het zelfs tot hoforganist! Johann Christoph Bach, een oudere broer en ook leermeester van de grote Johann Sebastian Bach was orgelleerling van Johann Pachelbel.
Tegenwoordig is Pachelbel één van die figuren waar men nauwelijks meer oog en oor voor heeft (uitgezonderd organisten en orgelfanaten). Toch is Pachelbel, behalve de man van de koraalbewerkingen, ook één van de voorlopers van organist Johann Sebastian Bach.
Bij het grote publiek is Johann Pachelbel onomstotelijk verbonden met zijn Canon voor strijkers in D (Werkelijke naam Canon en Gigue voor strijkers en basso contino). Een staaltje van polyfonie dat voor iedereen, muzikaal geschoold of niet, uitermate goed in het gehoor ligt en ook altijd een plaatsje krijgt toebedeeld op verzamel cd’s met klassieke hoogtepunten. Het werk werd voor het eerst gepubliceerd in 1919. Toen de Canon in 1968 opgevoerd werd door het kamerorkest van Jean-Francois Paillard kreeg het wereldfaam. Sindsdien staat het steevast bovenaan in de klassieke top 100.
Tal van stukken lichte muziek, waaronder veel popnummers, zijn op het schema van de Canon van Pachelbel gebaseerd.