Oefennummers. |
Bladmuziek: |
Toelichting:
Het was Gabriel Fauré die de Franse componisten in de tweede helft van de negentiende eeuw een alternatief gaf voor de Germaanse romantiek van Richard Wagner en Franz Liszt. Zijn nadruk op de zinnelijkheid van de melodie en zijn subtiele tekstuitdrukking werden een springplank voor onder anderen Erik Satie en Claude Debussy om de fundamenten te leggen voor een geheel eigen twintigste-eeuwse Franse toontaal, waarop componisten als Thierry Machuel en Maurice Duruflé later dankbaar voort borduurden. Al in zijn vroege werken, zoals Madrigal uit 1883 voor koor of vocaal kwartet en pianobegeleiding, weet Fauré de Franse sensualiteit te vangen in vloeiend zuchtende melodiek die de tekst een diepere lading geeft. Fauré schreef het werk op een tekst van de Franse dichter Armand Silvestre voor zijn goede vriend en oud-leerling André Messager bij wijze van huwelijkscadeau, Vandaar dat de tekst vooral een vrolijke sche(r)ts is van wat er in zaken die de liefde aangaan kan gebeuren als wreedheid en zelfzuchtigheid de overhand krijgen. In het begin is de melodie van het lutherse koraal "Aus tiefer Not"te herkennen, die Bach gebruikte in zijn gelijknamige "Cantate BWV 38". Volgens nimmer gestaafde overlevering een vrolijke verwijzing naar een van de favoriete koraalmelodieën van Fauré en Messager.