Koorpartij-oefening

Alleluia Randall Thompson

performed by the OU University Chorale at the OU Hymn Fest, Sept. 2012

Oefennummer.

Bladmuziek:

Thompsons bekendste koorwerk is zijn a capella Alleluia, in opdracht van Serge Koussevitzky en het Boston Symphony Orchestra 
geschreven voor de openingsceremonie van het Berkshire Music Center (thans Tanglewood Music Center) op 8 juli 1940. Het werd 
gecomponeerd vlak daarvoor, tussen 1 en 8 juli, dus kort na de capitulatie van Frankrijk, en Thompson zei zelf dat het onmogelijk 
was dit Alleluia vreugdevol te laten klinken. Desondanks is het werk buitengewoon populair: in 2014 waren bijna drie miljoen 
exemplaren van de partituur verkocht.

Ira Randall Thompson (New York, 21 april 1899 – Boston, 9 juli 1984) was een Amerikaans componist, dirigent en muziekpedagoog.

Thompson, de zoon van een Engelse leraar, bracht zijn hele leven door in een academisch milieu. Hij begon muziek te maken op een oud harmonium dat stond in het buitenverblijf van de familie Thompson, een boerderij in Vienna in de Amerikaanse staat Maine. Zijn eerste composities (rond 1915) waren een pianosonate en een meerstemmig kerstlied. In 1916 begon hij te studeren aan de befaamde Harvard-universiteit en daar werd hij lid van het universiteitskoor, dat onder leiding stond van Archibald T. Davison. Tot zijn leraren op Harvard behoorden, behalve Davison, ook Edward Burlingame Hill en Walter R. Spalding. Hij studeerde ook een jaar privé bij Ernest Bloch tussen zijn BA- en zijn MA-diploma, dat hij behaalde in 1922. Hij promoveerde nooit formeel, maar kreeg eredoctoraten van de Universiteit van Rochester (New York) (1933), de Universiteit van Pennsylvania (1969), het Allegheny College (1973) en het New England Conservatory (1975). Vanaf 1922 tot 1925 studeerde hij aan de Amerikaanse Academie in Rome, waar hij geïnspireerd werd door de grote componisten van de Renaissance. Dat leidde hem tot de koormuziek en hij behoort nu tot de vooraanstaande Amerikaanse koorcomponisten. Na zijn terugkeer in de Verenigde Staten werd hij in 1927 Assistant Professor (± docent) voor harmonie en contrapunt, en tevens koordirigent aan het Wellesley College, waar hij doceerde tot 1929, en opnieuw van 1936 tot 1937. Wellesley was het begin van zijn academische carrière: aan de Universiteit van Californië - Berkeley (1937–1939), aan het prestigieuze Curtis Institute of Music in Philadelphia, waar hij tevens directeur was (1939–1941), aan de Universiteit van Virginia, waar hij de muziekafdeling leidde van de School of Fine Arts (1941–1946) en vanaf 1948 tot aan zijn emeritaat aan zijn Alma Mater, Harvard, waar hij van 1952 tot 1957 hoofd van de muziekafdeling was, en waar hij de Walter Bigelow Rosen-leerstoel muziek bekleedde.