Francis Poulenc (1899-1963)
Gloria FP 177
1. I Gloria in excelsis Deo
2. II Laudamus te
3. III Domine Deus
4. IV Domine Fili unigenite
5. V Domine Deus, Agnus Dei
6. VI Qui sedes ad dexteram Patris
Barbara Hendricks, soprano
Chœurs de Radio France (Chorus master: Michel Tranchant)
Orchestre National de France
Conducted by Georges Prêtre
1988
Oefennummers. |
| Gloria |
Bladmuziek: |
| Gloria |
De Fransman Francis Poulenc (1899-1963) was de jongste van een groep componisten die zich de ‘Groupe des Six’ noemden en de enige Parijzenaar. Deze excentrieke groep had er plezier in om de traditionele klassieke muziek een hak te zetten. Van het impressionisme moesten ze niets hebben evenals de pompeuze en ellenlange werken van de Germanen. Zij probeerden eenvoudige en goed in het gehoor liggende muziek aan de man te brengen. Leden van de groep waren: Honegger, Milhaud, Taillefairre, Durey, Auric en Poulenc.
Poulencs eerste composities werden uitgevoerd door de excentrieke Eric Satie. Internationale bekendheid verkreeg Poulenc met zijn in opdracht geschreven balletmuziek Les Biches, een werk dat bol staat van jazz- en amusementspassages. Een vaak genoemde karakterschets van Poulenc was dat in hem zowel een kwajongen als een monnik schuilging. Zijn composities zijn sterk op de melodie gericht. Zijn muziek kan op de luisteraar daardoor overkomen als een opeenvolging van vele grotere en kleinere thema’s, zonder dat die diepgaand worden uitgewerkt. Hij houdt daarbij vast aan de tonaliteit.
Toen in 1935 een goede vriend Pierre- Octave Ferroud omkwam bij een auto-ongeluk trad Poulenc toe tot de rooms-katholieke kerk. Vanaf die tijd schreef hij religieuze werken waaronder Stabat Mater en Gloria. Het Gloria voor sopraan, gemengd koor en orkest uit 1959 is een levendige lofhymne met een groot aandeel voor het orkest. Het stuk begint glorieus net als bij de Gloria´s van Bach en Vivaldi.
Als je God wilt loven zou je dat heel goed kunnen doen met het Gloria van Poulenc.