Charles Villiers Stanford
(1852-1924)
Magnificat & Nunc dimittis from The Services in B flat, Op 10
Choir of Durham Cathedral
Keith Wright, Organist
James Lancelot, Director
Recorded on 6-8 July 2009
in Durham Cathedral, County Durham, UK
| Oefennummers. |
| Magnificat & Nunc Dimittis in B flat |
| Bladmuziek: |
| Magnificat & Nunc Dimittis in B flat |
Sir Charles Villiers Stanford (Dublin, 30 september 1852 – Londen, 29 maart 1924) was een in Ierland geboren en opgegroeide componist die echter in Engeland werkte en faam verwierf.
Hij werd op grond van zijn muzikaal talent toegelaten tot de Universiteit van Cambridge op zijn 18e waar hij zich al spoedig een grote reputatie verwierf en tot organist van Trinity College werd benoemd nog voor zijn kandidaatsexamen. Later studeerde hij in Duitsland van 1874 tot 1876 compositie bij Carl Reinecke aan het Johannes-Brahms-Konservatorium in Hamburg en bij Friedrich Kiel aan de Universiteit van de Kunsten in Berlijn. Vanaf 1883 doceerde hij compositie aan het Royal College of Music in Londen en vanaf 1887 werd hij professor in de muziek aan de Universiteit Cambridge.
Hij componeerde in vrijwel iedere muzikale vorm en heeft onder meer zeven symfonieën, tien opera's, vijftien concerten, stukken voor piano, orgel en kamermuziek; en meer dan dertig grote koorwerken geschreven.
Zijn werk leeft echter vooral voort in zijn kerkmuziek. Hij is een van de meest gespeelde componisten in de Anglicaanse Kerk, naast zijn vriend en opvolger Charles Wood.
Belangrijke studenten van hem zijn onder anderen Ralph Vaughan Williams en Gustav Holst.
Magnificat:
Het Magnificat wordt ook wel de lofzang van Maria genoemd en is te vinden in het evangelie volgens Lucas, 1:46-55. De naam 'Magnificat' dankt het lied aan de eerste woorden in de Latijnse versie, Magnificat anima mea Dominum, wat betekent '(mijn ziel) verheerlijkt de Heer'. De auteur van het derde evangelie beschrijft hoe Maria bij haar bezoek aan haar nicht Elisabet de tekst uitspreekt als de beide zwangere vrouwen elkaar volgens het verhaal ontmoeten. Het 'Magnificat' rijmt als het ware op de Lofzang van Hanna (Bijbel), de moeder van de profeet Samuel, zoals opgetekend in het eerste boek Samuel 2, 1-10.
Nunc Dimittis:
Het Nunc dimittis (lett. nu laat heengaan), ofwel de Lofzang van Simeon, is een hymne die Simeon heeft uitgesproken toen hij Jezus en zijn ouders in de tempel ontmoette. De tekst staat in het evangelie van Lucas 2,29-32. Het is tevens opgenomen in het boek Oden. Simeon had van de Heilige Geest de belofte gekregen, dat hij niet zou sterven, voordat hij de messias had gezien. Op dit moment gaat de belofte in vervulling.
Veel componisten hebben deze tekst op muziek gezet, meestal gekoppeld aan het Magnificat. Zowel het Magnificat als de lofzang van Simeon worden gezongen of gezegd gedurende de Anglicaanse Evensong volgens het Book of Common Prayer. Ook tijdens de completen, het laatste deel van het dagelijkse getijdengebed, wordt deze cantiek gereciteerd of gezongen. Maarten Luther schreef een koraal op de lofzang van Simeon, die door Johann Sebastian Bach werd verwerkt in de cantate Mit Fried und Freud ich fahr dahin (BWV 125). Tevens schreef Bach op dezelfde thematiek Ich habe genug (BWV 82).